Verscholen achter een geel bloeiende bremstruik zat ik op mijn hurken onkruid te wieden. Vanuit de verte hoorde ik het geluid van klikklakkende hoge hakken. Waren het twee dames, of drie? Mijn nieuwsgierigheid deed me opstaan uit mijn gebogen houding. Mijn hoofd stak nu boven de struiken uit en mijn oren hoorden een duidelijk verschil tussen de klikklakkende hoge hakken. Zonder iemand te zien, luisterde ik naar één paar hakjes, zoals je kunt luisteren naar de melodie hand bij een pianospel.  Alle toetsgeluiden doen mee in de betovering van die ene melodie. Een melodie, die je steeds verder meevoert en in het gevoel van verlangen, thuisbrengt. Het geklikklak was nu op zijn hoogtepunt, daar kwamen ze. Mijn ogen keken recht in de ogen van haar, de ogen van de melodievrouw en zij keek in de mijne en alles werd anders. Door slechts een ogenblik voelde het alsof mijn hele wereld veranderde. Mijn melodie ging door en zij liep verder….. Als een aanzwellende symfonie kwam een verrukkelijk gevoel bij mij boven drijven, dat zomaar niet verdween. Het getik van haar hakjes werd zachter. Waar ging zij naartoe…..?

Sjaak Smetsers